1 juli 2014 einde basisrecht op voeding en onderdak dankzij PvdA-er Klijnsma
PvdA-er Klijnsma wil het wetsvoorstel WWB Maatregelen vanaf 1 juli 2014 invoeren. Dit betekent de doodssteek van onze sociale voorzieningen. Alle bezuinigingen op de uitkeringsgerechtigden tot nu toe zijn peanuts vergeleken bij de afbraak die per 1 juli volgend jaar wordt doorgevoerd. PvdA-er Klijnsma gaat historie schrijven door de meest asociale maatregelen sinds Colijn in te voeren.
 
Deze maatregelen  betekenen het einde van het basisrecht van iedereen op voedsel, kleding en opvang.
 
Hoe gaat de sociale zekerheid de nekslag krijgen?
1. door de kostendelersnorm hierdoor zal de bijstandsnorm per persoon lager zijn naarmate meer meerderjarige personen in de woning aanwezig zijn en zij ook met meer personen de kosten kunnen delen.
 
Deze kostendelersnorm gaat, behalve in de bijstand, ook gelden in de AOW, Anw, IOAW, IOAZ en Toeslagenwet. De invoering betekent dat honderdduizend uitkeringsgerechtigden er honderden euro’s op achteruit zullen gaan.
 
Zo zullen bijvoorbeeld inwonende kinderen die voor hun ouders zorgen straks financieel gestraft worden voor die hulp. Hiervoor is nog meer controle nodig, waardoor NL het tweede DDR zal worden.
 
2. Iedereen die een bijstandsuitkering aanvraagt, moet aantonen dat hij in de voorafgaande vier weken er alles aan heeft gedaan om werk te vinden. Wanneer deze zoektocht onvoldoende wordt aangetoond wordt het recht op een uitkering verloren.
 
3. Verplicht invoeren van een tegenprestatie voor alle bijstandsgerechtigden in alle gemeenten. De gemeenteraad wordt verplicht om bij verordening regels vast te stellen met betrekking tot de plicht tot tegenprestatie. Dit is in strijd met het verbod op dwangarbeid (Europese Verdrag voor de Rechten van de Mens -EVRM, dat NL mede-ondertekend heeft)
 
4. Wie zich naar het oordeel van de klantmanager niet gedraagt of slordig gekleed is, krijgt maximaal drie maanden geen uitkering meer.
 
5. Wanneer een belanghebbende zich misdraagt tegen medewerkers die de sociale zekerheidswetten uitvoeren, kan de gemeente of het UWV/SVB een uitkering voor maximaal drie maanden stopzetten.
 
6. Op het naar het oordeel van de uitkeringsinstantie niet voldoen aan de informatieplicht staat te beoordelen door gemeenten maximaal drie maanden inhouding van de uitkering. Lees verder...
Meldpunt Machtsmisbruik Uitkeringsinstanties
Meld onderaan deze pagina bij ´Enter your comment here´ welke gemeente of UWV de uitkering van iemand verlaagt of zelfs met 100% kort vanwege ´onverantwoord gedrag´ of ´niet voldoen aan de sollicitatieplicht´.

Email ons het machtsmisbruik wanneer je anoniem wilt blijven. Wij zullen dan je melding vertrouwelijk behandelen en uitsluitend na overleg met jou plaatsen. Desgewenst kunnen we helpen met je klacht(en).

Op dit moment kan een uitkeringsgerechtigde zijn uitkering kwijtraken of een korting krijgen als hij zich volgens de uitkeringsinstantie onvoldoende inspant om een baan te krijgen of te houden. Dit beleid verschilt per gemeente en leidt tot willekeur en machtsmisbruik en werkt onzekerheid en een gevoel van onveiligheid bij de burger in de hand.

De uitkeringsambtenaar (of zijn verlengstuk het re-integratiebedrijf) heeft een ongekende machtspositie. Bij iedere tegenwerking kan hij de uitkeringsgerechtigde brodeloos en op termijn dakloos maken. Hij kan de uitkering om een aantal redenen (zie afstemmingsverordening gemeente, bijvoorbeeld Vught) verlagen tot nihil.

FNV: bijstandswerkers misbruikt
woensdag 5 jun 2013, 09:40

Vakcentrale FNV zegt dat de werkloosheid toeneemt door het beleid van gemeenten om mensen te laten werken met behoud van een bijstandsuitkering, doordat die mensen betaalde werknemers verdringen.

In een enquête van de FNV onder ruim 200 bijstandsgerechtigden zegt bijna de helft dan hun werk voorheen werd gedaan door een betaalde kracht.

De FNV wijst erop dat volgens de regels mensen met een uitkering niet mogen worden ingezet op functies die eerst werden gedaan door betaalde krachten. Lees verder
Werken met behoud van uitkering leidt tot uitbuiting
Door Jeroen Laemers 11:00 donderdag 28 februari 2013

ANALYSE - Bijstandontvangers worden regelmatig aan het werk gezet, zonder beloning, zinvolle begeleiding of reëel uitzicht op een arbeidscontract. Dubieuze werkgevers, reïntegratiebedrijven en gemeenten profiteren.

Een tijdje terug publiceerde FNV een zwartboek over werken in de bijstand. Sinds de invoering van de Wet Werk en Bijstand (WWB) in 2004 is het steeds gebruikelijker geworden dat bijstandontvangers, in ruil voor hun uitkering, verplicht aan het werk moeten.

Wettelijk kader
Deze verplichte werkzaamheden kunnen verschillende vormen aannemen, zo is bepaald in de WWB en enkele aanvullende notities. Allereerst is daar ‘werken met behoud van uitkering’. Dit wil zeggen dat bijstandontvangers aan het werk worden gezet in ruil voor een inkomen onder het wettelijke minimumloon. Voorwaarden zijn onder andere dat deze werkzaamheden tijdelijk zijn en bovendien zijn gericht op het vinden van betaald werk. Ook moeten training en scholing een belangrijk onderdeel vormen van een dergelijk traject.

Daarnaast zijn er zogenaamde ‘participatieplaatsen’. Deze zijn in principe bedoeld voor moeilijk bemiddelbare mensen die ver van de arbeidsmarkt afstaan. Doel is bijvoorbeeld het opdoen van werkritme. Begeleiding behoort een prominent onderdeel van een participatieplaats te zijn.

Tenslotte is er nog de ‘tegenprestatie’. Hieronder worden maatschappelijk nuttige werkzaamheden begrepen (dat wil zeggen ‘vrijwilligerswerk’) die niet direct zijn gericht op toetreding op de arbeidsmarkt. Zowel in omvang als duur moet deze verplichte tegenprestatie beperkt blijven.

Hoewel dit alles in theorie niet verkeerd klinkt, is de realiteit anders: werklozen worden vaak gewoon aan het werk gezet, zonder dat er sprake is van zinvolle begeleiding of uitzicht op betaald werk. Lees verder
Geschiedenis van de participatiewet
Samenvatting van de wijze waarop de Wet Werken naar Vermogen en de Participatiewet tot stand zijn gekomen en weer van tafel geveegd en de onderhandelingen met maatschappelijke organisaties daarover sinds 2008.Enige tijd geleden heeft de Bijstandsbond in samenwerking met het onderzoeksbureau Jansen en Jansen een beroep gedaan op de Wet Openbaarheid van Bestuur (WOB) om inzage te krijgen in de stukken die geleid hebben tot het ontwerp van de Wet Werken naar Vermogen. In eerste instantie werd dit verzoek afgewezen, maar na een bezwaarschrift werden ons toch documenten toegestuurd. Ik beschouw het werken aan deze blog als een legpuzzel, waaraan voortdurend stukjes worden toegevoegd en nieuwe gebeurtenissen over het voetlicht gebracht Dit betekent, dat ook bestaande artikelen gewijzigd kunnen worden of dat de aansluiting van artikelen op elkaar gewijzigd wordt met nieuwe interpretaties en aanvullingen.

Maak jouw eigen website met JouwWeb