Ontucht op zorgboerderij
do 07 nov 2013, 01:39
Dat blijkt uit een brief die enkele ouders van kinderen die op de boerderij verbleven hebben gekregen. In augustus is door één van de ouders aangifte gedaan bij de politie. Er zijn aanwijzingen dat er meer slachtoffers zijn.
 
Het echtpaar dat de zorgboerderij uitbaat in Ambt Delden zegt in de brief enorm geschrokken te zijn over de aangifte. Ze zeggen tot augustus geen enkele aanwijzing gehad te hebben voor een zedenmisdrijf en vinden het vreselijk dat ze niet eerder iets gemerkt hebben. Hun oudste zoon is niet meer welkom op het erf van de boerderij Lees verder...
104983.pdf
407 downloads
30 oktober 2013
Zwartboek over misstanden in de verstandelijk gehandicaptenzorg
Op verzoek van enkele parlementsleden heeft de site Klokkenluiders verstandelijk gehandicaptenzorg een voorlopig zwartboek over misstanden in de verstandelijk gehandicaptenzorg aangeboden aan de Tweede kamer. Het is de voorloper van een zwartboek dat de Klokkenluiderssite in de loop van 2014 van plan is uit te brengen. Het voorlopige zwartboek bevat een aantal meldingen van misstanden in de verstandelijk gehandicaptenzorg die via de website zijn binnengekomen.

De meldingen zijn afkomstig van vertegenwoordigers van cliënten, van personeel van zorginstellingen en van cliënten zelf. De klachten gaan over een groot aantal instellingen in het hele land. De misstanden zijn grofweg in te delen in vier categorieën:
  • Bejegening, klachtenafhandeling en rol van management, zorgkantoren en Inspectie
  • Zorgkwaliteit en niveau/deskundigheid personeel
  • Mishandeling, seksueel misbruik, schending privacy, gesjoemel met bewindvoering
  • Gesjoemel met Abwz-geld, privé geld van cliënten, en het in rekening brengen van niet verleende zorg.

Vijf van de meldingen worden nader uitgewerkt.

Structureel probleem
Volgens de opstellers van het rapport is er sprake van een structureel probleem in de verstandelijk gehandicaptensector, dat kan worden toegeschreven aan:

  • De zwijg- en verstopcultuur van de instellingen (met bijbehorende druk op personeel en verwanten)
  • De onbevredigende controle op verdeling en besteding van Awbz-geld
  • Te kort schietende controle en handhaving door de Inspectie voor de gezondheidszorg.
  • Machtsongelijkheid tussen zorgaanbieders en (vertegenwoordigers van) cliënten
  • De manier waarop Raden van toezicht worden genoemd en functioneren

Zwijgcultuur
De opstellers van het voorlopige zwartboek komen tot de volgende conclusies

  • Het gaat niet om incidenten, er is iets structureel mis in de verstandelijk gehandicaptenzorg.
  • Het belang van de organisatie gaat boven dat van de cliënt.
  • De klachten betreffen zeer verschillende onderwerpen.
  • Bij een conflict naar de rechter stappen levert cliëntvertegenwoordigers niks op, omdat rechters toestaan dat een zorgovereenkomst wordt beëindigd als de vertrouwensrelatie is verbroken.
  • Omdat overheidsinstanties individuele klachten niet in behandeling nemen, blijven misstanden vaak lang voortbestaan.
  • Inspectie, ministerie en zorgkantoren doen te weinig aan handhaving en controle.
  • Door de zwijgcultuur wordt serieuze kritiek op het beleid de kop ingedrukt en worden kritische ouders en medewerkers onder druk gezet en geïntimideerd.
  • Belangenbehartigers zijn vaak bang voor tegenmaatregelen tegen hun verwant, en kiezen er daarom voor om geen of alleen een anonieme klacht in te dienen.
  • Medezeggenschap in de verstandelijk gehandicaptenzorg is een lachertje.
  • De achteruitgang van de kwaliteit is een punt van zorg. De Verstandelijk gehandicaptenzorg dreigt te verworden tot een peperdure, oncontroleerbare 'oppascentrale'

Het voorlopige zwartboek bevat ook aanbevelingen hoe al deze misstanden kunnen worden aangepakt.
Het voorlopige zwartboek verstandelijk gehandicaptenzorg is te lezen op www.klokkenluidersvg.nl

 
Zie ook:
Zwartboek tegen misstanden gehandicaptenzorg
Nieuwsuur: Zwartboek tegen misstanden gehandicaptenzorg | NOS NTR, 26 okt 2013
In de gehandicaptenzorg is nog altijd veel mis, maar mensen die een klacht willen indienen lopen vaak vast of worden onder druk gezet. Een klokkenluidersstichting inventariseerde de klachten en stelde een Zwartboek op. Vera Bergkamp (D66), woordvoerder gehandicaptenzorg, is te gast in de studio.
 
Meldpunt
Familieleden van verstandelijk gehandicapten kunnen vaak nergens heen met hun klachten over de geboden zorg. Stichting Klokkenluiders Verstandelijk Gehandicaptenzorg opende begin dit jaar een meldpunt waar misstanden kunnen worden gemeld.

De stichting was van plan een bundeling van de klachten in 2014 uit te brengen. Op verzoek van Kamerleden Otwin van Dijk (PvdA), Renske Leijten (SP) en Vera Bergkamp (D66) komt er nu al een eerste voorlopige inventarisatie. Het bestuur van de stichting zal die dinsdag aanbieden aan de Tweede Kamer. Een uitgebreide versie van het rapport, het zogenoemde Zwartboek, verschijnt volgend jaar.

Gesjoemel
Een van de misstanden die aan de kaak wordt gesteld in het Zwartboek is gesjoemel en fraude met AWBZ-gelden. Er wordt te weinig zorg geleverd voor de hoeveelheid geld die binnenkomt, maar waar wordt het dan wel aan besteed? Bij wie komt het terecht? Over twee weken, op 7 november, debatteert de Tweede Kamer over de AWBZ. Van Dijk, Leijten en Bergkamp wilden het Zwartboek eerder in handen hebben om het mee te kunnen nemen in het debat.

'Machtsongelijkheid'
"Het systeem deugt niet. Er is een grote machtsongelijkheid tussen de zorgaanbieder aan de ene kant, en de zorgontvanger aan de andere kant", zei Egbert Schroten, voorzitter van de stichting Klokkenluiders Verstandelijk Gehandicaptenzorg, eerder. Hij is zelf vader van een verstandelijk gehandicapte zoon en had een langdurig conflict met zorginstelling Philadelphia.

Doofpot
Volgens Schroten zijn er grote problemen binnen de zorg voor verstandelijk gehandicapten. "De grootste is het niet bieden van zorg waar de patiënt volgens indicatie recht op heeft. Ook zijn er veel klachten over de bejegening. Serieuze klachten worden afgeserveerd of gebagatelliseerd. Ook zijn er veel ongelukken en blunders."

Zodra iemand probeert die problemen aan de kaak te stellen, schieten veel zorginstellingen in een kramp en zetten mensen onder druk, zegt Schroten. Hij wil de doofpotcultuur doorbreken, de deksel opendoen.

Personeel
Bij het meldpunt zijn meer dan 100 meldingen binnengekomen, afkomstig van patiënten, hun naasten of vertegenwoordigers en van personeel van zorginstellingen. Het grootste deel daarvan werd gedaan binnen enkele weken na de opening van het meldpunt. Van die 100 meldingen zijn er 60 opgenomen in het Zwartboek.
 
Veel misstanden in gehandicaptenzorg
 
Gepubliceerd op 5 aug 2013
Nieuwsuur 5 augustus 2013
Zorginstelling NOVO heeft geprobeerd om het uitzenden van deze beelden te verhinderen door een kort geding aan te spannen tegen Nieuwsuur. Maar gisteren besloot de rechter dat de beelden uitgezonden mogen worden.

Het verhaal van Roelie, de verstandelijk gehandicapte vrouw die vorig jaar stierf in een 'time-out kamer' in zorginstelling NOVO. De vrouw werd tegen de regels geïsoleerd en ondeskundig in bedwang gehouden. Dat een dergelijk voorval zo catastrofaal afloopt is zeldzaam. Maar uit onderzoek van Nieuwsuur blijkt dat deze zaak niet op zich staat.

D66-Kamerlid Vera Bergkamp, woordvoerder gehandicaptenzorg, en Jenneke van Veen, oud-hoofdinspecteur verpleging en chronische zorg van de Inspectie voor de Gezondheidszorg, zijn te gast in de studio. Ook spreekt Nieuwsuur met de Vereniging van Verpleegkundigen en Verzorgenden. Woordvoerder Francis Bolle zegt dat het steeds vaker voorkomt dat ondeskundig personeel in risicovolle situaties wordt ingezet. Ze spreekt van een gevaarlijke trend. "Als beroepsvereniging horen we signalen dat er steeds meer laagopgeleid personeel wordt ingezet in dit soort instellingen. Wij laten deze kwetsbare mensen eigenlijk over aan zorgverleners die daarvoor onvoldoende opgeleid zijn. Zowel de zorgverleners als de cliënten komen hierdoor in het gedrang."

De Inspectie voor de Gezondheidszorg heeft het afgelopen half jaar 44 onaangekondigde bezoeken gebracht aan gehandicapteninstellingen. Nieuwsuur bekeek alle verslagen die van deze bezoeken zijn gemaakt. De resultaten zijn schokkend: 64 procent van de instellingen bleek niet aan de gestelde minimumeisen te doen, 9 procent voldeed deels, en slechts 27 procent van de instellingen was in orde. De inspectie toetste op vier onderdelen: veiligheid, ondersteuningsplan, de toepassing van vrijheidsbeperkende maatregelen en de kwaliteit van het personeel en organisatie. Nieuwsuur heeft onderzocht hoe instellingen scoren op deze laatste twee terreinen. Klik hier voor de resultaten.

Aanleiding van het onderzoek is de dood van de 44-jarige Roelie, een verstandelijk gehandicapt vrouw, op 13 maart 2012. Ze woont dan drie maanden op vrijwillige basis in het behandelcentrum van NOVO in Onnen. Volgens haar begeleidsters verstoort Roelie die avond de rust op de afdeling. Vier vrouwelijke verzorgers besluiten haar naar de 'time-out kamer' te brengen, een 'kale' kamer zonder prikkels. Maar Roelie verzet zich en de begeleidsters duwen en trekken haar de kamer in, waarna ze haar minutenlang in bedwang houden door bovenop haar te gaan zitten.

Volgens de begeleidsters blijft Roelie verzet bieden, en kunnen zij haar daarom niet loslaten. Ze zijn doodsbang voor Roelie, vertellen ze later aan de politie. Roelie overlijdt als gevolg van de worsteling. Ze is astmatisch en lijdt aan de longaandoening COPD. Het Nederlands Forensisch Instituut (NFI) constateert later dat de luchtwegen van Roelie geblokkeerd raakten, door het samendrukkend geweld op haar lichaam. Ook had de vrouw inwendige bloedingen en gebroken ribben. Ze is overleden door toedoen van de handelingen van haar begeleidsters. Desondanks besluit het Openbaar Ministerie om de vrouwen niet te vervolgen.

Volgens de officier van justitie is er sprake van noodweer en hadden de vier vrouwen niet de opzet om Roelie om het leven te brengen. De familieleden van Roelie zijn ontsteld. Met een procedure proberen ze het OM alsnog tot vervolging te dwingen. Het Hof stelt dat de begeleidsters weliswaar onprofessioneel hebben gehandeld, maar er geen sprake is van opzet. Niemand kan worden beschuldigd of bestraft. De inspectie doet onderzoek naar het voorval en komt tot de volgende conclusie: drie van de vier medewerkers die betrokken waren bij het incident, zijn niet geschoold in het voorkomen van agressie of het toepassen van fixatie (het onder bedwang houden van cliënten). En er is nog veel meer mis.

Desondanks blijft de afdeling open. Een jaar later doet de inspectie opnieuw onderzoek en komt ook nu tot een vernietigende conclusie: er bestaan hoge risico's op het gebied van vrijheidsbeperking en de kwaliteit van het personeel. Als de inspectie de locatie onder verscherpt toezicht wil stellen, besluit het bestuur van NOVO de locatie te sluiten. Daarop kondigt de inspectie aan de overige tachtig NOVO-locaties te gaan onderzoeken. Het beperken van de vrijheid van een cliënt mag alleen in zogenaamde 'Bopz-instellingen': instellingen die mensen gedwongen mogen opnemen en behandelen. NOVO in Onnen had geen Bopz-aanmerking. Roelie verbleef er vrijwillig. Ze had dus nooit tegen haar zin gesepareerd mogen worden in de time-out kamer. Haar begeleidsters waren bovendien niet opgeleid in het toepassen van fixatie.
Klokkenluiders Verstandelijk Gehandicapten
Studio MAX Live: Meldpunt stichting Klokkenluiders Verstandelijk Gehandicapten | MAX, 19 feb 2013
 
Het meldpunt van stichting Klokkenluiders Verstandelijk Gehandicapten is bijna twee weken open en nu al wordt het overspoeld met klachten over de geboden zorg. Opmerkelijk genoeg kwam bijna de helft van die klachten van de medewerkers uit de zorginstellingen. Zij worden naar eigen zeggen gedwongen zorg onder de maat te leveren.
 
Egbert Schroten, voorzitter van de stichting Klokkenluiders Verstandelijk Gehandicaptenzorg, schuift bij Studio MAX Live aan.
 
Thema-uitzending rond geketende autist Brandon
Pauw & Witteman: Thema-uitzending rondom Brandon | VARA, 19 jan 2011
Thema-uitzending rondom situatie Brandon, gasten: Petra van Ingen, Tiny en Dick Venema, Rieneke de Wit, Frank van der Linden en Sabine Uitslag.
 
Gisteren kwamen beelden naar buiten van de 18-jarige Brandon, die al drie jaar lang elke dag vastgebonden wordt aan de muur van zijn kamer in zorginstelling voor verstandelijk gehandicapten 's Heeren Loo. De jongen is al drie jaar lang niet naar buiten geweest. De opnames werden gemaakt door een medewerker van de instelling, die de situatie niet langer aan kon zien. De beelden leveren veel maatschappelijke verontwaardiging op.
 
Zorginstelling 's Heeren Loo stelt in een verklaring dat Brandon "een uitzonderlijk complexe problematiek heeft, waarbij structureel vrijheidsbeperkende middelen en maatregelen worden toegepast" en dat er geen alternatief beschikbaar is. De Inspectie voor de Gezondheidszorg sluit zich bij deze verklaring aan.
 
De situatie van Brandon roept herinneringen op aan Jolanda Venema, de verstandelijk gehandicapte vrouw die in 1988 door haar ouders naakt en vastgeketend werd aangetroffen in een zorginstelling. Een foto hiervan schokte Nederland en leidde tot een fel maatschappelijk debat over de kwaliteit van de gehandicaptenzorg in Nederland. Jolande overleed in 1999 aan de gevolgen van een stafylococceninfectie.
 
Vanmiddag voert de Tweede Kamer op initiatief van de PvdA een spoeddebat over de situatie van Brandon en soortgelijke gevallen. Nederland zou zo'n veertig vergelijkbare gevallen hebben, bevestigt het Centrum voor Consultatie en Expertise (CCE).
 
Drugshandel in gehandicapteninstellingen
EenVandaag: Drugshandel in gehandicapteninstellingen | AVRO, TROS, 26 jun 2008
 
Begeleiders van licht verstandelijk gehandicapten zijn actief betrokken bij drugshandel binnen verschillende instellingen. Dat zeggen begeleiders vanavond in EénVandaag.
 
's Heeren Loo in Ermelo is één van de instellingen die door meerdere bronnen genoemd wordt. Ze zeggen dat er door de drugshandel vorig jaar een complete woongroep gesloten is. De directie heeft de affaire bewust in de doofpot gestopt.
 
EénVandaag sprak met begeleiders, bewoners en instanties binnen de gehandicaptenzorg. Vrijwel allemaal signaleren ze dat het terrein van een open instelling een makkelijke plek is om te dealen en te gebruiken. Er is geen controle en licht verstandelijk gehandicapten zijn een makkelijke prooi: ze dienen als drugsrunner of raken soms zelf verslaafd.Directies kennen het probleem, maar behalve het opstellen van een protocol doen ze volgens de begeleiders weinig om hun instelling drugsvrij te maken.
 
Zie video op